ನಮ್ಮೆಲ್ಲರ ಕಣ್ಣಿಗೆ ಕಂಡದ್ದನ್ನೇ ತಾವೂ ಗಮನಿಸಿ, ಅವಲೋಕಿಸಿ, ಪ್ರಸ್ತುತಪಡಿಸಿದ ರೀತಿ ಇದೆಯೆಲ್ಲಾ ಅದೊಂದು ಸಾಕ್ಷಾತ್ಕಾರ.  ಸೌಂದರ್ಯಪ್ರಜ್ಞೆಗೆ ತಮ್ಮದೇ ಆದ ಭಾಷ್ಯ ಬರೆದ ಲೇಖಕರ ಸಾಲಿನಲ್ಲಿ ವಿಶಿಷ್ಠವಾಗಿ ಪ್ರಯೋಗಶೀಲತೆಯನ್ನು ಓದುಗರ ಮನದಾಳಕ್ಕೆ ಇಳಿಸಿದ್ದೇ ತೇಜಸ್ವಿಯವರ ಹೆಗ್ಗಳಿಕೆ. ನಮ್ಮೆಲ್ಲರಂತೆ ಉಪಕರಣಗಳನ್ನು ಕೆಟಲಾಗ್, ಮ್ಯಾನುಯಲ್‌ಗಳ ವಿವರಣೆಯೊಳಗೇ ಸೀಮಿತಗೊಳಿಸಿ ಉಪಯೋಗಿಸಿದವರಲ್ಲ.  ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ಸಾಧನಗಳ ಹೊಸ ಸಾಧ್ಯತೆಗಳ ಕುರಿತು ಆಲೋಚಿಸಿ ಕಾರ್ಯರೂಪಕ್ಕೆ ತಂದದ್ದೇ ಅವರನ್ನು ಇತರ ಕಲಾವಿದರಿಂದ ಎತ್ತರಕ್ಕೇರಿಸಿ ವಿಶೇಷವಾಗಿ ಗಮನಿಸುವಂತೆ ಮಾಡಿದೆ.

ತೆಪ್ಪದಲ್ಲಿ ನಮ್ಮಂತೆ ತೆಪ್ಪಗೆ ತೇಲಿ ಹೋಗದೇ, ಗಿರಕಿ ಹೊಡೆಸಿ, ಹರಿವಿನ ವಿರುದ್ಧ ಹುಟ್ಟುಹಾಕಿ, ಪ್ರವಾಹದೊಡನೆ ಅದರಷ್ಟಕ್ಕೆ ತೂರಿಬಿಟ್ಟು, ಧಾರೆಗೆ ಅಡ್ಡಡ್ಡಲಾಗಿ ಮುಕ್ಕಿರಿಸಿ, ಸುಳಿಯ ನಡುವಿನಲ್ಲಿ ತೊನೆಸಿ, ಕೈಯಲ್ಲಿದ್ದ ಹುಟ್ಟನ್ನು ಹರಿಗೋಲಿನಲಿ ಬಿಸುಟಿ, ನದಿಯ ಹುಟ್ಟು-ಗಮ್ಯದೆಡೆಗೆ ಚಿಂತಿಸಿ, ಹರಿಯುತ್ತಿರುವ ನೀರು ಹಠಾತ್ತನೆ ಸ್ಥಿರಗೊಂಡರೆ ಎಂಬ ಕಲ್ಪನೆಯಲ್ಲಿ ಈಜಾಡಿ, ಜಲಪಾತದ ಭೋರ್ಗರೆತದಲಿ  ಉಂಟಾಗುವ ತುಮುಲವನ್ನು ಅನುಭವಿಸಿ, ಜಾಗತಿಕ ಸಾಂಸ್ಕೃತಿಕ ಕ್ಷೇತ್ರಕ್ಕೆ ನೀಡಿದ ಕೊಡುಗೆ ಅಪ್ರತಿಮವಾದುದ್ದು.

 ಜ್ಞಾನ ವಿಜ್ಞಾನದ ಅತ್ಯಂತ ಜಟಿಲ ಸಂಗತಿಗಳನ್ನು ಸರಳವಾಗಿ ಸಾಮಾನ್ಯರಿಗೂ ಅರ್ಥವಾಗುವಂತೆ ತಲುಪಿಸಲು ಅವರು ಬಳಸಿದ ರೇಖಾಚಿತ್ರ, ಛಾಯಾಚಿತ್ರ, ಸಾಹಿತ್ಯ ಮುಂತಾದವು ಭಾರತದ ಮಟ್ಟಿಗೆ ಯಶಸ್ವೀ ಪ್ರಯೋಗಗಳು.  ನೋಡ ನೋಡುತ್ತಿದ್ದಂತೆ ಬದಲಾಗುವ ವಿಸ್ಮಯಕಾರೀ ಪ್ರಾಕೃತಿಕ ಸನ್ನಿವೇಶಗಳನ್ನು ಗ್ರಹಿಸಿ ಹಿಡಿದಿಟ್ಟು ಪ್ರಸರಣಗೊಳಿಸಿದ ರೀತಿಯೇ ಒಂದು ಚಾರಿತ್ರಿಕ ಮಹತ್ವದ್ದು.  ಹಾದಿ ಬೀದಿ ಬದಿಯ ಬದುಕು, ಮನೆ ಸುತ್ತಲಿನ ದೈನಂದಿನ ವಿದ್ಯಮಾನ,  ಸಹಜವಾಗಿ ನಿತ್ಯವೂ ಸಂಭವಿಸುತ್ತಲೇ ಇರುವ ಜೈವಿಕ ಆಗುಹೋಗುಗಳನ್ನೇ ವಸ್ತುವನ್ನಾಗಿ ಮಾಡಿಕೊಂಡು ಹೊಸೆದ ಕಲಾಕೃತಿಗಳು, ಹೌದಲ್ವಾ!? ಎಂದು ನಮ್ಮನ್ನು ಚಕಿತಗೊಳಿಸಿ ನಮ್ಮ ನಿರ್ಲಕ್ಷ, ನಿರಾಸಕ್ತಿಗಳನ್ನು ಹಾಸ್ಯ ಮಾಡುತ್ತವೆ.

– ಧನಂಜಯ ಜೀವಾಳ ಬಿ.ಕೆ. ಮೂಡಿಗೆರೆ 

   9448421946